Zgadzam się, ale nie oceniałbym tego tak na czarno-biało. Jakby nie patrzeć, sama była sobie winna. Oczywiście daleki jestem od przyznania racji pomocy społecznej, ale jestem w stanie zrozumieć ich decyzję. Maggie nie była święta, łatwo traciła nad sobą kontrolę i miała tendencję do toksycznych związków, narażając tym samym swoje dzieci na to, co sama przeżyła w dzieciństwie. Facet ją tłukł przy każdej lepszej okazji, jej dzieci musiały na to patrzeć, a ta "wciąż go kocham" - coś tu dla mnie jest nie tak. W dodatku każde dziecko miała z innym - to nie wróży dobrych warunków dorastania dla tych dzieci. Ale kiedy starała się to zmienić, pomoc społeczna nie chciała dać jej szansy. To bardziej film o tym, jak błędy z przeszłości ciągną się za nami całe życie.